അടുത്ത മുറിയിലെ ദൈവമേ,
രാത്രിയിൽ ചിലനേരം നിന്റെ വാതിലിലുറക്കെ മുട്ടി
ഞാൻ പൊറുതി മുട്ടിച്ചാൽ,
ക്ഷമിക്കണേ:
പുറത്തു കേൾക്കുന്നതേയില്ലല്ലോ
നിന്റെയൊരനക്കവും?
നീ ഒറ്റയ്ക്കാണെന്ന്എനിക്കറിയാം.
ആരുണ്ടാവും,
ഇരുട്ടത്തു ദാഹിച്ചുപരതുന്ന നിന്റെ കൈയിൽ
ഒരു പാത്രം വെള്ളമെടുത്തു തരാൻ?
ഒരു നിശ്വാസയച്ചാല്‍ മതി നീ:
കാതോർത്തരികെത്തന്നെ ഞാനുണ്ടാവും.
ഈ നേർത്ത ചുമരല്ലേ
നമുക്കിടയിലുള്ളു,
അതും യദൃച്ഛയാ വന്നുപെട്ടതും?
നീയല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ,
ഒരാൾ മറ്റൊരാളെ ഒന്നു വിളിച്ചാൽ മതി,
ഈ ചുമരിടിഞ്ഞുവീഴും
-ഒരൊച്ചയും കേൾപ്പിക്കാതെ.
link to image
No comments:
Post a Comment