മഹമൂദ് ദർവീശ് - ഈ മണ്ണ്‌

---

ഈ മണ്ണിലുണ്ടല്ലോ
ജീവിതത്തെ ജീവിക്കാനർഹമാക്കുന്നതൊക്കെയും:
പിരിയാൻ മടി കാട്ടുന്ന ഏപ്രിൽ മാസം,
പുലർച്ചെ അപ്പം മൊരിയുന്ന മണം,
പുരുഷന്മാരെപ്പറ്റി ഒരു സ്ത്രീയുടെ ഉള്ളിലിരിപ്പുകൾ,
പ്രണയത്തിന്റെ തുടക്കങ്ങൾ,
കല്ലിൽ പറ്റിവളരുന്ന പുൽക്കൊടികൾ,
ഒരു പുല്ലാങ്കുഴലിന്റെ നേർത്ത നെടുവീർപ്പു മാത്രം
ജീവിതത്തിനാശ്രയമായ അമ്മമാർ,
ആക്രമണകാരികൾക്കോർമ്മകളോടുള്ള ഭയം.
ഈ മണ്ണിലുണ്ടല്ലോ
ജീവിതത്തെ ജീവിക്കാനർഹമാക്കുന്നതൊക്കെയും:
സെപ്തംബറിന്റെ ഒടുവുനാളുകൾ,
ഉടവു തട്ടാതെ നാല്പതു കടക്കുന്ന ഒരു സ്ത്രീ,
തടവറയിൽ വെയിലു വീഴുന്ന മുഹൂർത്തം,
ആട്ടിൻപറ്റത്തെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്ന മേഘരൂപങ്ങൾ,
മുഖത്തു മന്ദഹാസവുമായി
കൊലമരത്തിന്റെ പടവുകൾ കയറുന്നവർക്കായി
ജനങ്ങളുടെ കരഘോഷം,
ദുഷ്പ്രഭുക്കൾക്കു പാട്ടിനോടുള്ള ഭയം.
ഈ മണ്ണിലുണ്ടല്ലോ
ജീവിതത്തെ ജീവിക്കാനർഹമാക്കുന്നതൊക്കെയും:
ഈ മണ്ണായ പെണ്ണു തന്നെ
തുടക്കങ്ങൾക്കമ്മ,
ഒടുക്കങ്ങൾക്കമ്മയും.
പലസ്തീനെന്നായിരുന്നു അതിന്നു പേര്‌,
ആ പേരു പിന്നെ പലസ്തീനാവുകയായിരുന്നു.
എന്റെ പെണ്ണേ,
അർഹനാണു ഞാൻ,
നീയാണെന്റെ പെണ്ണെന്നതിനാൽ
ജീവിതത്തിനുമർഹനാണു ഞാൻ.

---

We have on this earth what makes life worth living:
April’s hesitation
The aroma of bread at dawn
A woman’s opinion of men
The works of Aeschylus
The beginning of love
Grass on a stone
Mothers living on a flute’s sigh
and,
The invaders’ fear of memories
We have on this earth what makes life worth living:
The final days of September
A woman leaving forty in full blossom
The hour of sunlight in prison
A cloud reflecting a swarm of creatures
The peoples’ applause for those who face death with a smile
And,
The tyrants’ fear of songs.
We have on this earth what makes life worth living:
On this earth, the lady of earth,
Mother of all beginnings
Mother of all ends.
She was called… Palestine.
Her name later became… Palestine.