പൂച്ചയുറങ്ങുന്നതെത്ര വെടിപ്പായി,
പാദങ്ങളും ഉറക്കത്തിന്റെ വട്ടവുമായി,
ദുഷ്ടമായ നഖങ്ങളുമായി,
വികാരലേശമില്ലാത്ത ചോരയുമായി,
പൂഴിമൺനിറമുള്ള വാലിനു
വിചിത്രമായൊരു ഭൂമിശാസ്ത്രം പകരുന്ന
വലയങ്ങളൊക്കെയുമായി,
കരിഞ്ഞ വലയങ്ങളൊരു നിരയുമായി.
എനിയ്ക്കു മോഹം പൂച്ചയെപ്പോലൊന്നുറങ്ങാൻ,
കാലത്തിന്റെ രോമക്കുപ്പായവുമായി,
തീക്കല്ലിന്റെ നാവുമായി,
തീയുടെ വരണ്ട രതിയുമായി;
ആരോടുമൊന്നും മിണ്ടാതെ നിവർന്നൊന്നു കിടക്കാൻ,
ലോകത്തിനു മേൽ,
മേൽക്കൂരകൾക്കും ഭൂഭാഗങ്ങൾക്കും മേൽ,
സ്വപ്നത്തിൽ എലികളെ വേട്ടയാടാൻ
അടങ്ങാത്തൊരു ത്വരയുമായി.
കണ്ടിരിയ്ക്കുന്നു ഞാൻ,
ഉറങ്ങുന്ന പൂച്ചയുടെയുടലാന്ദോളനം ചെയ്യുന്നതും,
രാത്രിയൊരു കരിമ്പുഴ പോലതിലൂടൊഴുകുന്നതും;
ചിലനേരം വിജനമായ മഞ്ഞുതിട്ടകളിൽ
ചരിഞ്ഞുവീഴാനെന്നപോലതു ചായുന്നതും.
ചിലനേരമുറക്കത്തിലതു വളരുന്നു,
വ്യാഘ്രത്തിന്റെ മുതുമുത്തച്ഛനെപ്പോലെയാവുന്നു,
ഇരുട്ടത്തതു കുതിച്ചുചാടുന്നു
മേൽക്കൂരകൾക്കു മേൽ,
മേഘങ്ങൾക്കും അഗ്നിപർവ്വതങ്ങൾക്കും മേൽ.
ഉറങ്ങൂ, രാത്രിയുടെ മാർജ്ജാരമേ, ഉറങ്ങൂ,
പള്ളിക്കുറുപ്പിന്റെ ചിട്ടകളുമായി,
കല്ലിൽ കൊത്തിയ മീശരോമങ്ങളുമായി.
ഞങ്ങളുടെ സ്വപ്നങ്ങൾക്കു കാവലാളുമാകൂ;
ഞങ്ങളിൽ മറഞ്ഞുമയങ്ങുന്ന ശൗര്യത്തിനു വഴി കാണിയ്ക്കൂ,
നിന്റെയിടറാത്ത ഹൃദയവുമായി,
കൊണ്ട കെട്ടിയ കേമൻവാലുമായി.
ഇതു കൂടി വായിക്കൂ - പൂച്ചയ്ക്കൊരു സ്തുതിഗീതം - നെരൂദ
1 comment:
നല്ലൊരു പരിഭാഷ.പിന്നെ, അതോടൊപ്പം കൊടുത്തിരിക്കുന്ന ആ ചിത്രവും നന്നായിരിക്കുന്നു. പോസ്റ്റിനോട് നന്നായി ഇണങ്ങുന്നു.
Post a Comment