ലിയു ചാങ്ങ്‌-ചിങ്ങ്‌ (733-)
തീർത്ഥാടകൻ
മുളംകാവിനുള്ളിലൊരൊരമ്പലം,
സന്ധ്യമണി മുട്ടുന്ന പതിഞ്ഞ നാദം,
മലയിറങ്ങുന്ന ഭക്തന്റെ ചുമലിലേറി
അകന്നകന്നുപോകുമസ്തമയം.
ഒരു നന്തുണി
പൈൻമരങ്ങളിൽ കുളിരു വീശുന്ന
തെന്നലാണു നിന്റെ നന്തുണി;
ആരും കാതോർത്തു നിൽക്കുന്നുമില്ല
അതിന്റെയോമനപ്പാട്ടുകൾ കേൾക്കാൻ.
ചെൻ ത്‌സു-ആങ്ങ്‌ (656-698)
ഒരു നഗരകവാടത്തിൽ
എവിടെ,യെന്മുന്നിൽ പൊയ്പ്പോയൊരക്കാലങ്ങൾ?
എവിടെ,യെൻ പിന്നിൽ വരാനുള്ള കാലങ്ങൾ?
ഓർത്തുപോയ്‌ ഞാനപ്പോൾ മണ്ണിനെ, മാനത്തെ-
സീമയുമന്ത്യവുമില്ലാത്ത സ്ഥായികൾ;
ഏകനീ ഞാനെന്നു കണ്ണീരു വാർത്തു ഞാൻ.
ലിയു ത്‌സുങ്ങ്‌-യുവാൻ (773-819)
പുഴമഞ്ഞ്‌
ഒരു നൂറു മലകളുണ്ടൊരു കുഞ്ഞുകിളിയില്ല,
ഒരു നൂറു പാതകളുണ്ടൊരു കാലടിപ്പാടില്ല;
ഒരു കൊതുമ്പുവള്ളം, ഒരു മുളങ്കുപ്പായം,
പുഴമഞ്ഞിൽ ചൂണ്ടയിടും ഒരു വൃദ്ധരൂപം.
ചൈനീസ്‌ കവിതയുടെ സുവർണ്ണകാലമായിരുന്നു ഏഴു മുതൽ പത്തു വരെയുള്ള നൂറ്റാണ്ടുകളിലെ ടാങ്ങ്‌ ഭരണകാലം. ലീ ബോ, ദു ഫു, വാങ്ങ്‌ വെയ്‌, മെങ്ങ്‌ ഹാവോ റാൻ ഇവരൊക്കെ ആ കാലത്തെഴുതിയിരുന്നവരാണ്‌.
No comments:
Post a Comment