യഹൂദാ അമിച്ചായി - അമ്മയോടൊപ്പം

---

അമ്മയോടൊപ്പം

---

ഞാൻ പുറത്തു കളിയ്ക്കാൻ പോകുമ്പോൾ
അമ്മയെന്നെ അകത്തേയ്ക്കു വിളിയ്ക്കുമായിരുന്നു.
ഒരിക്കൽ അവരെന്നെ വിളിച്ചപ്പോൾ
വർഷങ്ങളോളം ഞാൻ മടങ്ങിയതേയില്ല,
കളി ഞാൻ മുടക്കിയതുമില്ല.

ഇന്നമ്മയ്ക്കു മുന്നിലിരിക്കുമ്പോൾ
നാവിറങ്ങിയ കല്ലു പോലെയാണവർ.
എന്റെ വാക്കുകളും കവിതകളുമാവട്ടെ,
തേനിറ്റുന്ന വാചാലതയും,
കമ്പിളിവിൽപനക്കാരന്റെ,
കൂട്ടിക്കൊടുപ്പുകാരന്റെ,
ദല്ലാളിന്റെ.

1968

---

പ്രണയഗീതം

---

ആളുകളന്യോന്യമുപയോഗപ്പെടുത്തുന്നു
തങ്ങളുടെ തങ്ങളുടെ വേദന ശമിപ്പിക്കാൻ.
ഒരാൾ മറ്റൊരാളെ വച്ചമർത്തുന്നു
തങ്ങളുടെ അസ്തിത്വമുറിവുകളിൽ,
കണ്ണിൽ, ലിംഗത്തിൽ, യോനിയിൽ,
വായിൽ, തുറന്ന കൈയിൽ.
അവരന്യോന്യം കടന്നുപിടിയ്ക്കുന്നു,
പിന്നെ പിടി വിടുന്നുമില്ല.

1974

---

ഉദ്യാനത്തിൽ

---

ഉദ്യാനത്തിൽ, ഉച്ചച്ചൂടിൽ
വെളുത്ത മേശയ്ക്കിരുപുറവുമായി രണ്ടു ശവങ്ങൾ.
അവർക്കു മേൽ ഒരു മരച്ചില്ല ഇളക്കം വച്ചിരുന്നു.
ഇല്ലാത്തതെന്തോ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുകയായിരുന്നു ഒരാൾ.
മരണശേഷവും കൂപ്പുകുത്താനൊരു
പ്രണയമുണ്ടെന്നു പറയുകയായിരുന്നു മറ്റേയാൾ.

മനസ്സിനും കണ്ണിനും കുളുർമ്മ പകരുന്ന കാഴ്ചയായിരുന്നു അത്‌,
ആ പൊള്ളുന്ന നാളിൽ,
വിയർക്കാതെ, ഒച്ച വയ്ക്കാതെയും.
പോകാനായിട്ടവരെഴുന്നേറ്റപ്പോഴേ
അവരുടെ ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടുള്ളു,
മേശപ്പുറത്തു നിന്നെടുത്തുമാറ്റുന്ന
കവിടിപ്പിഞ്ഞാണങ്ങളുടെ കിലുക്കം പോലെ.

1978

---

painting- arrangement in grey and black-whistler-1871 ( from wikimedia)

---