സെൻ കഥകൾ - 1

---

1

---

ഒരു സെൻഗുരുവിനൊപ്പം കുറേനാൾ പഠിച്ചതിൽപ്പിന്നെ ഒരു പെൺകുട്ടിയ്ക്കു ബോധോദയം കിട്ടി. ഒരുനാളവൾ ഒരു പെട്ടിപ്പുറത്തിരുന്നു ധ്യാനിക്കുമ്പോൾ അച്ഛൻ കടന്നുവന്നൊച്ചയിട്ടു: ‘എന്താ നീയിച്ചെയ്യുന്നത്! അതിനുള്ളിൽ ഒരു ബുദ്ധവിഗ്രഹമുണ്ടെന്നു നിനക്കറിയില്ലേ?’ പെൺകുട്ടി പറഞ്ഞു: ‘ബുദ്ധനില്ലാത്തൊരിടത്തേക്ക് അച്ഛനെന്നെയൊന്നു മാറ്റിയിരുത്തിയാട്ടെ.’

---

2

---

അമ്പലക്കൊടി കാറ്റിൽ പാറുകയായിരുന്നു. രണ്ടു ഭിക്ഷുക്കൾ തമ്മിൽ തർക്കമായി, ഇളകുന്നതു കൊടിയോ കാറ്റോയെന്ന്. തർക്കം തീർക്കാൻ അവർ ചെന്നു ഗുരുവിനെ കണ്ടു. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: ‘കാറ്റുമല്ല, കൊടിയുമല്ല, ഇളകുന്നതു നിങ്ങളുടെ മനസ്സാണ്‌.’

---

3

---

ശിഷ്യൻ ഗുരുവിനോടു ചോദിച്ചു: ‘ഈ സെൻ എന്നു പറയുന്നതെന്താണ്‌?’
’അതു നിന്റെ കണ്മുന്നിൽത്തന്നെയുണ്ട്,‘ ഗുരു പറഞ്ഞു.
’എങ്കിൽപ്പിന്നെ ഞാനതെന്തുകൊണ്ടു കാണുന്നില്ല?‘ ശിഷ്യൻ ചോദിച്ചു.
’അതു നിന്റെയുള്ളിലെ ‘അഹം’ കാരണം.‘
’ഈ ‘അഹം’ബോധം പോയാൽപ്പിന്നെ എനിക്കു സെൻ കിട്ടുമോ?‘
’അഹമില്ലെങ്കിൽ ആർക്കു വേണം സെൻ!‘

---

4

---

വലിയൊരു പാറക്കല്ലു ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചുകൊണ്ട് ഗുരു ശിഷ്യനോടു ചോദിച്ചു, അതയാളുടെ മനസ്സിനകത്തോ പുറത്തോയെന്ന്.
ശിഷ്യൻ പറഞ്ഞു: ’ബുദ്ധന്റെ തത്ത്വപ്രകാരം മനസ്സിന്റെ പ്രക്ഷേപം തന്നെ പുറത്തുള്ളതൊക്കെ. അതിനാൽ ഈ പാറക്കല്ലും എന്റെ മനസ്സിനുള്ളിൽത്തന്നെ.‘
’ഇത്രയും വലിയ ഭാരം ചുമന്നു നടന്നിട്ടും തനിക്കു ക്ഷീണമൊന്നും തോന്നുന്നില്ലേ?‘ ഗുരു ചോദിച്ചു.

---

5

---

ഒരു സമുരായി ഗുരുവിനെ ചെന്നുകണ്ട് സ്വർഗ്ഗവും നരകവും എന്താണെന്നൊന്നു പഠിപ്പിക്കാൻ അപേക്ഷിച്ചു. ഗുരു ഉടനേ അയാളെ അധിക്ഷേപിക്കാൻ തുടങ്ങി: ‘താനിതെന്തുതരം സമുരായിയാണോ! കണ്ടിട്ടു വെറും പിച്ചക്കാരൻ!’ ഈ ആക്ഷേപം കുറേയായപ്പോൾ സമുരായി ശുണ്ഠിയെടുത്ത് വാളു വലിച്ചൂരി. ‘ഇതാ നരകത്തിന്റെ കവാടം തുറക്കുന്നു!’ ഗുരു പറഞ്ഞു. ആ നിമിഷം സമുരായിയ്ക്കു കാര്യം മനസ്സിലായി. അയാൾ വാൾ ഉറയിൽത്തന്നെയിട്ട് ഗുരുവിന്റെ കാല്ക്കൽ വീണു. ‘ഇപ്പോൾ സ്വർഗ്ഗത്തിന്റെ കവാടം തുറക്കുന്നു!’ ഗുരു പറഞ്ഞു.

---

6

---

ഒരു ഭിക്ഷു ഗുരുവിനെ ചെന്നുകണ്ട് താൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആശ്രമത്തിൽ ചേർന്നതായും തന്നെ സെൻ പഠിപ്പിക്കാൻ ദയവുണ്ടാവണമെന്നും അപേക്ഷിച്ചു.
‘താൻ കഞ്ഞി കുടിച്ചോ?’ ഗുരു ചോദിച്ചു.
‘ഉവ്വ്.’
‘എങ്കിൽ ചെന്നു കിണ്ണം കഴുകി കമിഴ്ത്തിവയ്ക്കൂ,’ ഗുരു പറഞ്ഞു.
ശിഷ്യനു ബോധോദയവുമുണ്ടായി.

---

link to image

---