എന്റെ ഞരമ്പുകൾക്കു ബലമുണ്ടായിരുന്നു,
പൊയ്പ്പോയ നാളുകളുടെ ജഡങ്ങളെ നോക്കിനിൽക്കാൻ,
ഞാൻ നടന്ന വഴികളെ അടയാളപ്പെടുത്താൻ,
അവയെച്ചൊല്ലി വിലപിക്കാൻ.
ചിലതു കിടന്നു പൂതലിക്കുന്നു,
ഇറ്റാലിയൻ പള്ളികളുടെ അകത്തളങ്ങളിൽ,
എന്നുമൊരേ ഋതുക്കളിൽ, ഒരേ നേരത്തും,
പൂക്കുകയും കായ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്ന നാരകത്തോപ്പുകളിൽ.
മദ്യക്കടകളിൽ കിടന്നു മരിക്കും മുമ്പു കണ്ണീരൊഴുക്കുന്നു,
ഇനിയും ചില നാളുകൾ;
എന്നിൽ കവിത മുളപ്പിച്ചൊരു കാപ്പിരിപ്പെണ്ണിന്റെ കണ്ണുകളിൽ
എന്റെ വരികളെരിഞ്ഞടങ്ങിയതവിടെ,
ഓർമ്മയുടെ പനിനീർപ്പൂന്തോപ്പിൽ
ആലക്തികപുഷ്പങ്ങൾ വിടർന്നതുമവിടെ.
No comments:
Post a Comment