ഒരു പകലിന്റെ നെടുവീർപ്പുയർന്നുതാഴുന്നപോലെയേയുള്ളു
നിത്യതയുടെ വിധാനത്തിൽ നമ്മുടെ ആയുസ്സെങ്കിൽ,
ഇനി മടങ്ങിവരാതവണ്ണമുരുണ്ടുമറയുകയാണു നമ്മുടെയാണ്ടുകളെങ്കിൽ,
നിസ്സഹായമായി മരണത്തെയനുസരിക്കണമോരോ ജന്തുവുമെങ്കിൽ,
എങ്കിലെന്റെ കൂട്ടിലടച്ച ആത്മാവേ, നീ സ്വപ്നം കാണുന്നതെന്തിനെ?
എന്തിനിരുട്ടിനെ സ്നേഹിച്ചിവിടെ നീ ചടഞ്ഞുകിടക്കണം,
വിപുലാകാശത്തിന്റെ തെളിഞ്ഞ നീലിമയിലേക്കുയരാൻ
ബലിഷ്ഠമായ ചിറകുകൾ കൊണ്ടനുഗൃഹീതയാണു നീയെങ്കിൽ?
ഓരോ മനുഷ്യാത്മാവുമഭിലഷിക്കുന്ന നന്മകളുണ്ടവിടെ,
തളർന്നുവീഴുമ്പോളവൻ തേടുന്ന നിത്യവിശ്രമമുണ്ടവിടെ,
നമുക്കു മേൽ ധന്യത ചൊരിയുന്ന പ്രണയവുമാനന്ദവുമുണ്ടവിടെ.
ആ സ്വർഗ്ഗീയോന്നതിയിലെത്തുമ്പോളവിടെയെന്റെയാത്മാവേ,
നിന്റെ കാഴ്ചയിലേക്കു തെളിഞ്ഞുവരുമൊരാദർശസൌന്ദര്യം,
ഈ മണ്ണിന്റെ താഴ്ചകളിൽ കിടന്നു ഞാൻ സ്വപ്നം കണ്ട സൌന്ദര്യം.
No comments:
Post a Comment