അത്ര പരിചിതം
പ്രണയത്തിന്റെ ദേശം നമുക്കെങ്കിലും,
അത്ര പരിചിതം
പേരുകൾ പറഞ്ഞു വിലപിക്കുന്ന
പള്ളിമുറ്റം നമുക്കെങ്കിലും,
അത്ര പരിചിതം
എല്ലാം ചെന്നൊടുങ്ങുന്ന ഗർത്തത്തിന്റെ
നിശ്ശബ്ദഭീകരത നമുക്കെങ്കിലും,
പിന്നെയും പിന്നെയും
നാമൊരുമിച്ചിറങ്ങിപ്പോകും,
ജരയോടിയ മരങ്ങൾക്കടിയിൽ
വിടർന്ന പൂക്കൾക്കിടയിൽ
മാനത്തെ നേർക്കുനേർ നോക്കി
മലർന്നുകിടക്കാൻ,
പിന്നെയും പിന്നെയും.
1 comment:
പിന്നെയും പിന്നെയും.
Post a Comment