അന്തോണിയോ മച്ചാദോ -നിന്റെ വെളുത്ത ശവക്കോടി...

---

നിന്റെ വെളുത്ത ശവക്കോടി കണ്ടെന്നു
പുലരി വന്നു പറയുന്നു പ്രിയേ;
എന്റെ കണ്ണുകളിനി കാണില്ല നിന്നെ,
എന്റെ ഹൃദയം കാക്കുന്നു നിന്നെ!

പുലർച്ചെ തെന്നലിന്റെ കൈകൾ
നിന്റെ പേരെനിക്കെത്തിച്ചു പ്രിയേ;
മലകളന്യോന്യം മന്ത്രിക്കുന്നുവല്ലോ,
നീ ചുവടു വയ്ക്കുന്ന മാറ്റൊലി...
എന്റെ കണ്ണുകളിനി കാണില്ല നിന്നെ,
എന്റെ ഹൃദയം കാക്കുന്നു നിന്നെ!

നിഴലടഞ്ഞ മേടകളിൽ
മണികൾ മുഴങ്ങുന്നു...
എന്റെ കണ്ണുകളിനി കാണില്ല നിന്നെ,
എന്റെ ഹൃദയം കാക്കുന്നു നിന്നെ!

ചുറ്റികയുടെ പ്രഹരങ്ങൾ പറയുന്നു
ഒരു കറുത്ത പേടകത്തിന്റെ കാര്യം,
മൺവെട്ടി വീഴുന്ന ശബ്ദം
കുഴി വെട്ടുന്നതെവിടെയെന്നും...
എന്റെ കണ്ണുകളിനി കാണില്ല നിന്നെ,
എന്റെ ഹൃദയം കാക്കുന്നു നിന്നെ!

---