നെരൂദ-പോയ ശരല്ക്കാലത്തിലെന്നപോലെ...

പോയ ശരല്ക്കാലത്തിലെന്ന പോലെ നിന്നെയോർമ്മിച്ചെടുക്കട്ടെ ഞാൻ.
ഒരു നീലത്തൊപ്പി നീ, ഒരു പ്രശാന്തഹൃദയം.
നിന്റെ കണ്ണുകളിൽ പടവെട്ടി അന്തിവെളിച്ചത്തിന്റെ നാളങ്ങൾ.
നിന്റെയാത്മാവിന്റെ കയങ്ങളിൽ പൊഴിഞ്ഞുവീണു പഴുക്കിലകൾ.
ഒരു വള്ളിച്ചെടി പോലെ എന്റെ കൈകളിൽ പടർന്നു നീ.
ഇലകൾ കോരിയെടുത്തു അലസം സൗമ്യം നിന്റെ ശബ്ദം.
ആശ്ചര്യത്തിന്റെ തീച്ചൂളയായി എന്റെ ദാഹമാളിക്കത്തി,
എന്റെയാത്മാവിൽ പിണഞ്ഞുകേറി നീലിച്ച ലില്ലിപ്പൂക്കൾ.
നിന്റെ കണ്ണുകളലഞ്ഞുപോയി, അകലെയാണു ശരത്കാലം;
നീലത്തൊപ്പി, കിളിയൊച്ചകൾ, വീടു പോലൊരു ഹൃദയം,
അതിൽ കുടിയേറുന്നു എന്റെ തീവ്രകാമനകൾ,
എന്റെ ചുംബനങ്ങൾ കുമിയുന്നു എരിയുന്ന കനലുകൾ പോലെ.
കപ്പൽത്തട്ടിൽക്കണ്ട മാനം, കുന്നിൽ നിന്നു കണ്ട പാടം,
നിന്നെയോർക്കുമ്പോൾ ഞാൻ കാണുന്നു വെളിച്ചം, പുക, അലയടങ്ങിയ കയവും.
നിന്റെ കണ്ണുകൾക്കുമപ്പുറം തീപിടിയ്ക്കുന്നു സന്ധ്യകൾ,
നിന്റെയാത്മാവിൽ ചുഴന്നുവീഴുന്നു ശരല്ക്കാലത്തിന്റെ കരിയിലകൾ.

---

(ഇരുപതു പ്രണയകവിതകള്‍ – 6)

---

link to image

---