തിരിവ്
നിന്റെ കൈയിലൊരു ലില്ലിപ്പൂവുമായി
നിന്നെ വിട്ടു ഞാൻ പോകുന്നു,
ഹാ, എന്റെ രാപ്രണയമേ!
എന്റെയേകാന്തതാരം നീ.
കറുത്ത പൂമ്പാറ്റകളെ
മെരുക്കുന്നവളേ!
എന്റെ വഴിയ്ക്കു ഞാൻ നടക്കുന്നു.
ഒരായിരം കൊല്ലത്തിനപ്പുറം
എന്നെ നീ കാണും,
ഹാ, എന്റെ രാപ്രണയമേ!
നീലിച്ചൊരു നടപ്പാതയിൽ,
ശ്യാമതാരങ്ങളെ
മെരുക്കുന്നവളേ,
വഴി കണ്ടു ഞാൻ പോകും.
പ്രപഞ്ചമെന്റെ ഹൃദയത്തി-
ലൊതുങ്ങുന്ന കാലം വരെ.
തെന്നൽ
തളം കെട്ടിയ തെന്നൽ.
വെയിൽ നിനക്കു മേൽ.
ആസ്പൻമരങ്ങളുടെ
വിറക്കൊണ്ട പായൽ
നിനക്കു ചോടെ.
ചകിതമായെന്റെ ഹൃദയവും.
ഉച്ച തിരിഞ്ഞഞ്ചുമണിയ്ക്ക്
തളം കെട്ടിയ തെന്നൽ,
കിളികളുമില്ല.
No comments:
Post a Comment