ധ്യാനിക്കുമ്പോലെ
ഒരു മരം:
ശിഷ്യവൃക്ഷങ്ങൾക്കിടയിൽ
വൃദ്ധനായൊരു ഗുരുവൃക്ഷം!
തന്നെ താൻ ഭരിക്കുന്നൊരു മരം,
സാവധാനമതു കൈവരിക്കുന്നു,
കാറ്റിന്റെ വിപത്തുകളെ
നിരാകരിക്കുന്നൊരു രൂപം.
സംയമത്തിന്റെ സിദ്ധികളാർജ്ജിച്ചതേ,
നിന്റെ തണൽ ഞങ്ങൾക്കു നല്കുന്നു
ഇലകളുടെ നവോന്മേഷം,
കനികളുടെ നിത്യോർജ്ജവും.
1924 ജൂൺ 12
റിൽക്കെയുടെ ഒരു ഫ്രഞ്ചുകവിത
No comments:
Post a Comment