ഗെൻസെയ് - ഒരു തരവുമല്ലാത്ത ഒരു കവിത

---

വടിയുമിഴച്ചു വളപ്പിനതിരിലേക്കു ഞാൻ ചെന്നു,
കടമ്പയ്ക്കപ്പുറം ഭിക്ഷുവിനെ ഞാൻ നീട്ടിവിളിച്ചു.
അമ്മയോടൊപ്പം ഒരു പാത്രം ചായ,
അന്യോന്യം നോക്കിയിരുന്നും, ഒരുമിച്ചു ചായ നുകർന്നും.
ഇടവഴികളിലാളുകൾ ചുരുക്കം,
തലവെട്ടം കണ്ടാൽ നായ കുരയ്ക്കുന്നുമുണ്ട്.
പാലം പാകിയ പലകകളൊഴുക്കെടുത്തുപോയിരിക്കുന്നു;
ചെരുപ്പുകൾ ചുമലിലേറ്റി തോടു നാം മുറിച്ചുകടന്നു.
വഴിയരികിലൊരു കുഞ്ഞിപ്പന്തൽ:
നമ്മുടെയവധൂതഭാവത്തിനതിണങ്ങുന്നുമുണ്ട്.
ജീവിതത്തിന്റെ മർമ്മമെന്നാൽ,
എത്രകൊണ്ടു മതിയാവുമെന്നറിയുക-
സ്വർഗ്ഗത്തെ ചിരഞ്ജീവികളോടെന്തിനസൂയ?
ഒരു ഹൃദയത്തിലൊതുങ്ങുന്ന സന്തോഷമുണ്ടെങ്കിലതുമതി,
ഭൂമിയ്ക്കുമാകാശത്തിനുമിടയിലെ സ്ഥലരാശി നിറയ്ക്കാൻ.

---

ഗെൻസെയ് (1623-1668) - ജാപ്പനീസ് സെൻ കവി

---

link to image

---