വെർലേൻ - ചാരായക്കടകളിലെ ഒച്ചയും ബഹളവും...

---

ചാരായക്കടകളിലെ ഒച്ചയും ബഹളവും, തെരുവുകളിലെ മാലിന്യം,
ഇരുട്ടത്തിലകൊഴിയ്ക്കുന്ന മുരടിച്ച മരങ്ങൾ,
ഇരുമ്പിന്റെയും ചെളിയുടെയുമൊരു കലാപമായി,
നാലു ചക്രങ്ങൾക്കു മേലൊരു ഞരക്കവും പിടച്ചിലുമായി,
പച്ചയും ചുവപ്പും നിറത്തിൽ കണ്ണുമുരുട്ടിക്കടന്നുപോകുന്ന ബസ്സുകൾ;
പോലീസുകാരുടെ മുഖത്തേക്കു പുകയൂതിവിട്ടും കൊണ്ടു
ക്ളബ്ബുകളിലേക്കു പായുന്ന തൊഴിലാളികൾ,
ചോരുന്ന മേൽക്കൂരകൾ, നനഞ്ഞൊലിക്കുന്ന ചുമരുകൾ,
വഴുക്കുന്ന പാതകൾ, തകർന്ന തറക്കല്ലുകൾ, പൊട്ടിയൊലിക്കുന്ന ഓടകൾ;
എന്റെ നടവഴിയിങ്ങനെ- അതിനൊടുവിൽ പറുദീസയും.

---

Le bruit des cabarets, la fange des trottoirs,
Les platanes déchus s'effeuillant dans l'air noir,
L'omnibus, ouragan de ferraille et de boues,
Qui grince, mal assis entre ses quatre roues,
Et roule ses yeux verts et rouges lentement,
Les ouvriers allant au club, tout en fumant
Leur brûle-gueule au nez des agents de police,
Toits qui dégouttent, murs suintants, pavé qui glisse,
Bitume défoncé, ruisseaux comblant l'égout,
Voilà ma route -- avec le paradis au bout.

 

The din of the taverns, the slime of the streets,
    the scrawny trees shedding their leaves in the sooty air.
    The omnibus, a groaning storm of iron and mud,
    lurching between its wheels,
    slowly rolling its green and red eyes.
    The workmen headed for the wine shops,
    puffing their pipes in the nostrils of the gendarmes.
    Dripping rooftops, oozing walls,
    crumbling pavements, overflowing gutters.
    That is the road I walk – with heaven at the end.

---

link to image

---