ലൂയീസ് ലബ്ബേ - ഇനിയുമെന്നെച്ചുംബിക്കൂ...

---

ഇനിയുമെന്നെച്ചുംബിക്കൂ, ചുംബിക്കൂ, പിന്നെയും ചുംബിക്കൂ,
നിന്റെ ചുംബനങ്ങളിലതിരുചികരമായതെനിക്കു നൽകൂ.
നിന്റെ തീക്ഷ്ണചുംബനമൊന്നെന്റെ ചുണ്ടിലർപ്പിയ്ക്കൂ.
 നിനക്കു പകരം നൽകാം,  നാലു ചെങ്കനല്‍ച്ചുംബനങ്ങൾ.

പൊള്ളിയോ? നിന്റെ നീറ്റലാറ്റാനതിൽ ഞാനിറ്റിയ്ക്കാം,
മധുരിക്കുന്ന തേൻതുള്ളി പോലെ വേറേ പത്തു ചുംബനങ്ങൾ.
അങ്ങനെ നാം ചുംബിക്കും, പിന്നെയും പിന്നെയും ചുംബിക്കും,
അന്യോന്യം ഹിതമറിഞ്ഞു നമ്മുടെയുടലുകളാനന്ദിയ്ക്കും.

അങ്ങനെ നാമിരുവരുമൊരിരട്ടജീവിതം ജീവിയ്ക്കും,
തന്നെത്താനൊരു ജീവിതം, അന്യനൊത്തൊരു ജീവിതം.
പ്രിയനേ, ഇനിയൊരു ഭ്രാന്തു പറഞ്ഞാൽ വിരോധമരുതേ:

തന്നിലൊതുങ്ങി ജീവിക്കുക തെറ്റെന്നെനിയ്ക്കു തോന്നുന്നു;
അപരാനന്ദങ്ങളിൽ വിഹരിക്കാനെന്നെത്തുറന്നുവിട്ടാലേ
ഞാൻ ഞാനായതിന്റെ തൃപ്തി ഞാനറിയൂയെന്നു തോന്നുന്നു.

---

ലൂയിസ് ലബ്ബേ (1525-1566) - ഫ്രാൻസിൽ ലിയോണിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന ഫ്രഞ്ചു കവയിത്രി. ബാല്യത്തിലേ അമ്മ മരിച്ചു, ഭാഷകളിലും സംഗീതത്തിലും ഒപ്പം കുതിരസവാരിയിലും വാൾപ്പയറ്റിലും പ്രാവീണ്യം നേടി. ഇരുപതാമത്തെ വയസ്സിൽ തന്നെക്കാൾ മുപ്പതു വയസ്സധികമുള്ള ഒരു ധനികനുമായി വിവാഹം. ഒലിവെർ ദെ മാഗ്നേ എന്ന കവിയുമായുള്ള പ്രണയമാണ്‌ അവരെഴുതിയ 24 ഗീതകങ്ങളുടെ പ്രമേയം.

---

Embrasse-moi, embrasse-moi encore et encore :
donne m'en un de tes plus savoureux,
Donne m'en un de tes plus amoureux  :
je t'en rendrai quatre plus chauds que braise.
Las, te plains-tu ? Viens, que j'apaise ce mal
en t'en donnant dix autres encore plus doux.
Ainsi mêlant nos baisers si heureux
jouissons l'un de I'autre à notre aise.
Alors chacun de nous aura une double vie.
chacun vivra en soi et en son ami.
Laisse-moi, Amour, imaginer quelque folie :
je suis toujours mal, car je vis repliée sur moi,
et je ne puis trouver de satisfaction
sans me ruer hors de moi-même.
 
O kiss me, kiss me, re-kiss me, and kiss!
Be reckless, impudent, hot-headed, bold!
O woo me! Pursue me! Kiss me like this:
And I’ll give back fifty as hot as red coals.
There, is it hurting? Come, let’s soothe the pain.
I’ll give you sixty others just like these.
And so we’ll kiss again and then again,
While we enjoy each other at our ease.
I know there’s fire within your unshaped clay,
And so, allow me, love, to share my happiness:
O let’s make burning passion rule today.
I’m fond of doing what I love to do,
Yet cannot feel supreme delight unless
I have my other wild encounters, too.
© 2000 Alice Park

---