കറ്റലസ് - ലെസ്ബിയായ്ക്കൊരു പ്രേമഗാനം

---

എന്റെ ലെസ്ബിയാ, പ്രേമിക്കാനായി മാത്രം നാം ജീവിക്കുക,
തല നരച്ച പടുകിഴവന്മാർ സദാചാരജല്പനങ്ങൾ നടത്തട്ടെ,
ചില്ലിക്കാശിനു പോലും നാമതിനു വില മതിക്കാതിരിക്കുക!
അസ്തമിക്കുന്ന സൂര്യന്മാർക്കു പിന്നെ പുനരുദയം നിശ്ചയം,
നമ്മുടെ ക്ഷണികമായ പകലിനു പക്ഷേ, ഒരേയൊരസ്തമയം,
ഇനിയൊരുനാളുമുണരാത്ത നിത്യനിദ്രയത്രെ നമുക്കു രാത്രി.
അതിനാലൊരായിരം ചുംബനങ്ങളെനിക്കു തരിക, ലെസ്ബിയ,
ഒരു നൂറു പിന്നെ, രണ്ടാമതൊരായിരം, അതിനൊരു നൂറു വേറെ,
ശ്വാസമെടുക്കാതൊരായിരം വീണ്ടും, അതില്പിന്നെയൊരു നൂറും;
അങ്ങനെയനേകായിരങ്ങൾ നാം സമ്പാദിച്ചു കഴിഞ്ഞാല്പിന്നെ
കണക്കുകൾ നാം കൂട്ടിക്കുഴയ്ക്കും, മനഃപൂർവ്വമെണ്ണം തെറ്റിക്കും,
നാം പോലുമറിയരുത്, അന്യരതു കണ്ടസൂയപ്പെടുകയുമരുത്,
നമ്മുടെ ചുംബനവ്യാപാരത്തിന്റെ അമിതലാഭക്കണക്കുകൾ!

---

ഗെയിയസ് വലേറിയസ് കറ്റലസ് (ക്രി.മു.84-54)

---

Let us live, my Lesbia, and love.

As for all the rumors of those stern old men,

Let us value them at a mere penny.

Suns may set and yet rise again, but

Us, with our brief light, can set but once.

The night which falls is one never-ending sleep.

Give me a thousand kisses, then a hundred.

Then, another thousand, and a second hundred.

Then, yet another thousand, and a hundred.

Then, when we have counted up many thousands,

Let us shake the abacus,^[3] so that no one may know the number,

And become jealous when they see

How many kisses we have shared.

---

link to Catullus

---