ബോദ്‌ലേർ - പരിമളം

---

ആയുസ്സിലൊരുനാളെങ്കിലും നീയറിഞ്ഞിട്ടില്ലേ, വായനക്കാരാ,
തല പെരുപ്പിയ്ക്കുമളവിലല്പാല്പമായിപ്പോലും നീ നുകർന്നിട്ടില്ലേ,
പഴയൊരു പള്ളിയ്ക്കുള്ളിൽ നിറഞ്ഞുതൂവുന്ന പരിമളത്തരിയെ,
ഒരു കൊച്ചുചിമിഴിൽ നിന്നു കവിഞ്ഞൊഴുകുന്ന കസ്തൂരിത്തെല്ലിനെ?

ആ മഹേന്ദ്രജാലം നമ്മുടെ പോയകാലത്തെ പുനരാനയിക്കുന്നു,
നമ്മുടെ ഇന്നിനെ അതിന്റെ സാന്നിധ്യം കൊണ്ടുന്മത്തമാക്കുന്നു.
കാമുകൻ തന്റെ പൂജാവിഗ്രഹത്തിന്റെയുടെയുടലിൽ നിന്നും
ഓർമ്മകളുടെ നിർമ്മാല്യപുഷ്പമിറുത്തെടുക്കുന്നതുമങ്ങനെ.

ആ മായക്കാരിയുടെ തഴച്ചിരുണ്ട ചുരുൾമുടിക്കുത്തിൽ നിന്നും
കിടപ്പറയിൽ പുകയുന്ന ധൂപപാത്രത്തിൽ നിന്നെന്ന പോലെ
ഒരലോകപരിമളമുയരുന്നു, കാട്ടുമൃഗത്തിന്റെ ചൂരു പോലെ;

അവൾ വാരിച്ചുറ്റിയ സമൃദ്ധമായ സൂര്യപടപ്പട്ടുകളിൽ നിന്നും
നിറയൌവനം വാസനിയ്ക്കുന്ന നേർത്ത മസ്ലിനുകളിൽ നിന്നും
ഒരു ഗന്ധം വമിയ്ക്കുന്നു, മൃദുരോമക്കെട്ടിൽ നിന്നെന്നപോലെ.

---

Le Parfum

Lecteur, as-tu quelquefois respiré
Avec ivresse et lente gourmandise
Ce grain d'encens qui remplit une église,
Ou d'un sachet le musc invétéré?

Charme profond, magique, dont nous grise
Dans le présent le passé restauré!
Ainsi l'amant sur un corps adoré
Du souvenir cueille la fleur exquise.

De ses cheveux élastiques et lourds,
Vivant sachet, encensoir de l'alcôve,
Une senteur montait, sauvage et fauve,

Et des habits, mousseline ou velours,
Tout imprégnés de sa jeunesse pure,
Se dégageait un parfum de fourrure.

The Perfume

Reader, have you at times inhaled
With rapture and slow greediness
That grain of incense which pervades a church,
Or the inveterate musk of a sachet?

Profound, magical charm, with which the past,
Restored to life, makes us inebriate!
Thus the lover from an adored body
Plucks memory's exquisite flower.

From her tresses, heavy and elastic,
Living sachet, censer for the bedroom,
A wild and savage odor rose,

And from her clothes, of muslin or velvet,
All redolent of her youth's purity,
There emanated the odor of furs.

---

link to image

---