ഏതു പാടം വാസനിയ്ക്കും നിന്റെ കൈകൾ പോലെ?
ഏതു ബാഹ്യഗന്ധം ഭേദിക്കും നിന്റെ ദുർഗ്ഗം?
താരകൾ രൂപങ്ങളായി നിരക്കുന്നു മുകളിൽ.
നിന്റെ ചുണ്ടുകളെ കാർശ്യത്തിൽ നിന്നു മോചിപ്പിക്കട്ടെ ഞാൻ, പ്രിയേ,
ഹാ, നിന്റെ മുടിക്കെട്ടുലർന്നുവീഴുന്നുവല്ലോ.
നിന്നെക്കൊണ്ടു പൊതിയട്ടെ നിന്നെ ഞാൻ,
നിന്റെപുരികങ്ങളുടെ തുമ്പിൽ നിന്നു വടിച്ചെടുക്കട്ടെ ഞാൻ
തളർന്നുവീണ തൃഷ്ണയുടെ ശേഷിച്ച തുള്ളികൾ.
ഉൾക്കണ്ണിമകൾ പോലെന്റെ ലാളനകൾ കൊണ്ടെനിക്കു മൂടണം
കണ്ണുകളായെന്നെ നോക്കുന്ന നിന്റെയുടലിന്റെയിടങ്ങളെല്ലാം.
1 comment:
nalla ozhukkulla bhasha..
Post a Comment