എനിക്കു രോഗം മൂർച്ഛിച്ചപ്പോൾ ലജ്ജ എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചുപോയി
അന്യരുടെ കൈകൾക്ക് സ്വമനസ്സാലെ ഞാൻ എന്നെ തുറന്നിട്ടുകൊടുത്തു
അന്യരുടെ കണ്ണുകൾക്ക് എന്റെ ദേഹത്തിന്റെ നിസ്സാരമായ നിഗൂഢത ഞാൻ അടിയറ വച്ചു
പിന്നെയുമെന്നെ അവമാനിച്ചുകൊണ്ട് നിർദ്ദയം അവരെന്നെ കൈയേറി
ഫോറെൻസിക് മെഡിസിനിൽ എന്റെ പ്രൊഫസറായിരുന്ന കിഴവൻ മാൻസെവിച്
ആത്മഹത്യ ചെയ്തവന്റെ ബാക്കിയായത് ഫോർമാൽഡിഹൈഡിന്റെ കുളത്തിൽ നിന്നു മുങ്ങിത്തപ്പിയെടുത്തിട്ട്
അവനു മേൽ കുനിഞ്ഞുനിന്നു തന്നോടു പൊറുക്കണമെന്നപേക്ഷിക്കുന്ന പോലെ
പിന്നെ നിപുണമായ ഒരു കൈയനക്കത്തോടെ ഉദ്ധതമായ നെഞ്ചു തുറന്നു
ഒച്ചയടങ്ങിയ ശ്വാസത്തിന്റെ ഭദ്രാസനപ്പള്ളി
മൃദുവായി ആർദ്രവുമായി
മരിച്ചവനോടുള്ള ആത്മാർത്ഥതയോടെ ചിതാഭസ്മത്തിനോടുള്ള ആദരവോടെ
എനിക്കിപ്പോൾ മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട്
ആ ഗ്രീക്കുരാജകുമാരിയുടെ പക വഴങ്ങാത്ത പ്രതിരോധം
അവൾ പറഞ്ഞതു ശരിതന്നെ- ഒരു സഹോദരനു കിട്ടണം അന്തസ്സായൊരു ശവസംസ്ക്കാരം
കണ്ണുകൾക്കു മേൽ
ശ്രദ്ധയോടെ വലിച്ചിട്ട മണ്ണിന്റെ ശവക്കോടി
No comments:
Post a Comment