എന്റെ പ്രിയേ, ഇന്നു രാവിൽ നിന്നെ ഞാൻ ക്രൂശിച്ചുവല്ലോ,
എന്റെ ചുംബനത്തിന്റെ രണ്ടു വളഞ്ഞ തുലാങ്ങളിൽ;
നിന്റെ വേദനയെന്നോടു പറഞ്ഞു, യേശു തേങ്ങിക്കരഞ്ഞുവെന്ന്,
ആ ചുംബനത്തിലും മധുരിക്കുന്നൊരു ദുഃഖവെള്ളിയുണ്ടെന്നും.
നിർന്നിമേഷമെന്നെ നീയെന്നെ നോക്കിനിന്ന ധന്യരാത്രിയിൽ
അസ്ഥിവേണുവുമൂതി മരണമുല്ലസിക്കുകയായിരുന്നു.
ഈ സെപ്തംബർ രാത്രിയിൽ നിർവഹണമായിരിക്കുന്നു,
എന്റെ പതനത്തിനും, എത്രയും മാനുഷികമായ ചുംബനത്തിനും.
എന്റെ പ്രിയേ, തൊട്ടുതൊട്ടുകിടന്നൊരുമിച്ചു നാം മരിക്കും;
നമ്മുടെ ധന്യവേദനകൾ സാവധാനം വരണ്ടുണങ്ങും;
നമ്മുടെ മരിച്ച ചുണ്ടുകളിരുളിൽ തമ്മിൽ തൊട്ടുവെന്നുമാവും.
നിന്റെ പാവനനേത്രങ്ങളിൽ നീരസമുണ്ടാവില്ലിനിമേൽ,
നിന്നെ മുറിപ്പെടുത്തുകയുമില്ല ഞാനിനിമേൽ.
ഒരേ കുഴിമാടത്തിൽക്കിടന്നു നാമുറങ്ങും,
രണ്ടു കൂടപ്പിറപ്പുകളെപ്പോലെ.
link to vallejo
No comments:
Post a Comment