മൂന്നു മുറിവുകളുമായി അവൻ വന്നു
മൂന്നു മുറിവുകളുമായി അവൻ വന്നു:
ഒന്നു പ്രണയത്തിന്റെ,
ഒന്നു മരണത്തിന്റെ,
ഒന്നു ജീവിതത്തിന്റെ.
മൂന്നു മുറിവുകളുമായി അവൻ വരുന്നു:
ഒന്നു ജീവിതത്തിന്റെ,
ഒന്നു പ്രണയത്തിന്റെ,
ഒന്നു മരണത്തിന്റെ.
മൂന്നു മുറിവുകളുമായി ഞാനിരിക്കുന്നു:
ഒന്നു ജീവിതത്തിന്റെ,
ഒന്നു മരണത്തിന്റെ,
ഒന്നു പ്രണയത്തിന്റെ.
(1942)
നീയെന്നിൽ മരിക്കുന്നു...
നീയെന്നിൽ മരിക്കുന്നു, അത്രയും നൈർമ്മല്യവും സാരള്യവുമായി,
അപരാധി ഞാൻ പ്രിയേ, അതിനു പഴി എനിക്കിരിക്കട്ടെ,
ചുംബനങ്ങൾ മോഷ്ടിക്കുക ശീലമാക്കിയവൻ,
നിന്റെ കവിളത്തെപ്പൂവിൽ നിന്നു മൊത്തിയല്ലോ ഞാൻ.
നിന്റെ കവിളത്തെപ്പൂവിൽ നിന്നു മൊത്തിയല്ലോ ഞാൻ,
ആ മഹിമയിൽപ്പിന്നെ, ആ അപരാധത്തിൽപ്പിന്നെ,
അത്രയും ശ്രദ്ധയോടെ നീ പരിപാലിച്ച നിന്റെ കവിൾ,
അതു കുഴിഞ്ഞു, അതു ദുഷിച്ചു, അതു വിളർത്തു.
ഇന്നും നിന്റെ കവിളിനെ വിടാതെ പിന്തുടരുന്നു
ആ അപരാധിചുംബനത്തിന്റെ പ്രേതം,
പ്രകടമായി, കറുത്തതായി, കൂറ്റനായി.
നിനക്കുറക്കവും നഷ്ടമായി പ്രിയേ,
എന്റെ ചുണ്ടുകളെ തടുക്കാൻ ജാഗ്രതയോടിരിക്കെ,
അതു കുറുമ്പു കാട്ടാതെ കാവലിരിക്കെ.
(1936)
link to Miguel Hernandez
No comments:
Post a Comment