വീസ് വാവ ഷിംബോർസ്ക - യഥാർത്ഥലോകം

---

യഥാർത്ഥലോകമൊരിക്കലും
സ്വപ്നങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന പോലോടിപ്പോകില്ല.
ഒരമർത്തിയ ശബ്ദമോ, കതകിൽ മുട്ടിയതോ
അതിനെ നിഷ്കാസനം ചെയ്യില്ല,
ഒരലർച്ചയോ ഒരു തകർച്ചയോ കൊണ്ട്
അതിടയ്ക്കു മുറിയുകയുമില്ല.

സ്വപ്നത്തിൽ കാണുന്ന ചിത്രങ്ങൾ
അവ്യക്തവും സന്ദിഗ്ധവുമാണ്‌,
വ്യത്യസ്തമായ രീതികളിൽ
അവയെ വിശദീകരിക്കുകയുമാവാം.
യാഥാർത്ഥ്യമെന്നാൽ യാഥാർത്ഥ്യമെന്നേ അർത്ഥമുള്ളു:
അതിനെ മെരുക്കുക ദുസ്സാധം.

സ്വപ്നങ്ങൾക്കു സൂചനകളുടെ താക്കോലുകളുണ്ട്.
യഥാർത്ഥലോകം തനിയേ തുറന്നോളും,
അതു പിന്നടയുകയുമില്ല.
പ്രോഗ്രസ് റിപ്പോർട്ടുകളും നക്ഷത്രങ്ങളും
അതിൽ നിന്നുതിരുന്നു,
പൂമ്പാറ്റകളും ഇസ്തിരിപ്പെട്ടികളും
അതിൽ നിന്നു പൊഴിയുന്നു,
തലയില്ലാത്ത തൊപ്പികളും
മേഘത്തുണ്ടുകളും.
അവയെല്ലാം കൂടി നെയ്തെടുക്കുന്ന ചിത്രപ്രശ്നം
നിങ്ങളൊരിക്കലും ഇഴപിരിക്കുകയുമില്ല.

നാമില്ലാതെ സ്വപ്നങ്ങളില്ല.
യഥാർത്ഥലോകത്തിനാധാരമാരെന്ന്
ഇനിയുമറിവായിട്ടില്ല.
അയാൾക്കുറക്കം കിട്ടാത്തതിന്റെ ഉല്പന്നങ്ങൾ
ഉറക്കം വിട്ടുണരുന്നവർക്കൊക്കെ ലഭ്യവുമാണ്‌.

സ്വപ്നങ്ങളിൽ ഒരു യുക്തിയുണ്ട്.
യഥാർത്ഥലോകത്തിനാണ്‌ സുബുദ്ധിയില്ലാത്തത്,
മറ്റൊന്നുമല്ലെങ്കിൽ സംഭവപരമ്പരയെ വിടാതെ പിന്തുടരുന്ന
ആ നിർബന്ധബുദ്ധിയിലെങ്കിലും.

ഇന്നലെ മരിച്ചവർ സ്വപ്നങ്ങളിൽ ജീവനോടിരിക്കുന്നു,
അതും പൂർണ്ണാരോഗ്യത്തോടെയും,
പുഷ്കലയൌവനം തിരിച്ചികിട്ടിയവരായും.
യഥാർത്ഥലോകമാവട്ടെ,
ജഡത്തെ നമ്മുടെ കണ്മുന്നിൽ കൊണ്ടുകിടത്തുന്നു.
യഥാർത്ഥലോകം ഒന്നു കണ്ണു ചിമ്മുന്നപോലുമില്ല.

സ്വപ്നങ്ങൾക്കു തൂവൽക്കനമേയുള്ളു,
ഒന്നു കുടഞ്ഞാൽ ഓർമ്മയിൽ നിന്നു പോകുന്നതേയുള്ളു.
യഥാർത്ഥലോകത്തിനു മറവിയെ ഭയക്കേണ്ടതില്ല.
ഒന്നു വേറെയാണ്‌ ഈ കക്ഷി,
അതു നമ്മുടെ ചുമലുകളിൽ കയറിയിരിക്കുന്നു,
നമ്മുടെ നെഞ്ചുകളിൽ കനം തൂങ്ങുന്നു,
നമ്മുടെ കാൽച്ചുവടുകളിലേക്കുരുണ്ടുവീഴുന്നു.

അതിനെ ഒഴിവാക്കുക എന്നതില്ല,
നാമെങ്ങോട്ടു പാഞ്ഞാലും പിന്നാലെ അതുണ്ടാവും.
നമ്മുടെ രക്ഷാമാർഗ്ഗത്തിൽ ഇടത്താവളങ്ങളില്ല,
അതിനൊടുവിൽ യാഥാർത്ഥ്യം നമ്മെ കാത്തിരിക്കുന്നുമില്ല.

---

The real world doesn’t take flight
the way dreams do.
No muffled voice, no doorbell
can dispel it,
no shriek, no crash
can cut it short.

Images in dreams
are hazy and ambiguous,
and can generally be explained
in many different ways.
Reality means reality:
that’s a tougher nut to crack.

Dreams have keys.
The real world opens on its own
and can’t be shut.
Report cards and stars
pour from it,
butterflies and flatiron warmers
shower down,
headless caps
and shards of clouds.
Together they form a rebus
that can’t be solved.

Without us dreams couldn’t exist.
The one on whom the real world depends
is still unknown,
and the products of his insomnia
are available to anyone
who wakes up.

Dreams aren’t crazy—
it’s the real world that’s insane,
if only in the stubbornness
with which it sticks
to the current of events.

It dreams our recently deceased
are still alive,
in perfect health, no less,
and restored to the full bloom of youth.
The real world lays the corpse
in front of us.
The real world doesn’t blink an eye.

Dreams are featherweights,
and memory can shake them off with ease.
The real world doesn’t have to fear forgetfulness.
It’s a tough customer.
It sits on our shoulders,
weighs on our hearts,
tumbles to our feet.

There’s no escaping it,
it tags along each time we flee.
And there’s no stop
along our escape route
where reality isn’t expecting us.

"
— The Real World by Wisława Szymborska, translated by S. Barańczak and C. Cavanagh

---