വീസ്വാവ ഷിംബോർസ്ക - നമുക്കീ ലോകത്തെ അകം പുറമറിയാമായിരുന്നു

---

നമുക്കീ ലോകത്തെ അകം പുറമറിയാമായിരുന്നു:
രണ്ടു മുഷ്ടികൾക്കുള്ളിലൊതുങ്ങുന്നത്രക്കതു ചെറുതായിരുന്നു,
ഒരു പുഞ്ചിരി കൊണ്ടു വിവരിക്കാവുന്നത്ര സരളമായിരുന്നു,
പ്രാർത്ഥനകളിൽ മുഴങ്ങുന്ന പഴയ സത്യങ്ങൾ പോലത്ര സാധാരണമായിരുന്നു.
ചരിത്രം നമ്മെ എതിരേറ്റതു വിജയഭേരി മുഴക്കിയിട്ടായിരുന്നില്ല:
അതു നമ്മുടെ കണ്ണുകളിൽ പൊടിമണൽ വാരിയെറിഞ്ഞു.
നമുക്കു മുന്നിൽ എവിടെയുമെത്താത്ത വഴികളായിരുന്നു,
വിഷം കലക്കിയ കിണറുകളായിരുന്നു, കയ്ക്കുന്ന അപ്പവും.
യുദ്ധം ചെയ്തു നമുക്കു കിട്ടിയതീ വിജ്ഞാനമായിരുന്നു:
രണ്ടു മുഷ്ടികൾക്കുള്ളിലൊതുങ്ങുന്നത്ര വലുതാണു ലോകമെന്ന്,
ഒരു പുഞ്ചിരി കൊണ്ടു വിവരിക്കാവുന്നത്ര ദുഷ്കരമാണതെന്ന്,
പ്രാർത്ഥനകളിൽ മുഴങ്ങുന്ന പഴയ സത്യങ്ങൾ പോലത്രയസാധാരണമാണതെന്ന്.

---

We used to know the world inside out:
It was so small that it fitted into two clenched fists,
So easy, that it could be described with a smile,
As ordinary as the echo of old truths in a prayer.
History did not greet us with a victorious fanfare:
It poured dirty sand into our eyes.
Before us there were roads, distant and blind,
Poisoned wells, bitter bread.
Our war loot was information about the world:
It is so big that it fits into two clenched fists,
So difficult that it can be described with a smile,
As strange as the echo of old truths in a prayer.

---