വരൂ, ഈ പാറ മേൽ നമുക്കു പണിയാം,
ദൈവത്തിന്റെ അവസാനത്തെത്തിരുസഭ;
നമുക്കു വെളിപ്പെട്ടുവല്ലോ, മൂന്നാമത്തെ നിയമം.
നമ്മുടെ യാതനകൾക്കൊരന്ത്യവുമായി.
ഇത്രനാൾ നമ്മെ മൂഢബന്ധനത്തിലാക്കിയ
രണ്ടാമത്തെ പുസ്തകത്തിനു നിരാകരണമായി;
പുതുകാലത്തിന്റെ ജ്ഞാനികൾ വലിച്ചെറിയുന്നു,
ഇത്രകാലമുടലു സഹിച്ച വേദനകൾ.
ഇരുളുന്ന കടലിൽ നീ കേട്ടില്ലേ, ദൈവവചനം?
ഒരായിരം നാവുകളാലവനതുദ്ഘോഷിക്കുന്നു.
തലയ്ക്കു മേലൊരായിരം വിളക്കുകൾ നീ കാണുന്നില്ലേ,
തന്റെ മഹിമയുടെ ജ്വാലകളായവൻ കൊളുത്തിവച്ചവ?
വെളിച്ചത്തിലവൻ കുടികൊള്ളുന്നു, പരിശുദ്ധൻ,
ഇരുളിന്റെ കൊടുംഗർത്തങ്ങളിലുമതുപോലെ;
ഉള്ളതായിട്ടുള്ളതിലെല്ലാമുള്ളതവൻ:
നമ്മുടെ ചുംബനങ്ങളിൽ ത്രസിക്കുന്നതുമവൻ.
No comments:
Post a Comment