ചന്ദ്രൻ
ആ സ്വർണ്ണത്തിലുണ്ടത്രയുമേകാന്തത.
ആദിയിലാദാം കണ്ട ചന്ദ്രനല്ല,
ഈ രാത്രികളിലെ ചന്ദ്രൻ.
മനുഷ്യനുറങ്ങാതിരുന്ന നീണ്ട നൂറ്റാണ്ടുകൾ
ഒരു പ്രാക്തനവിലാപമായതിൽ നിറയുന്നു.
നോക്കൂ. നിങ്ങൾക്കൊരു ദർപ്പണമത്.
നിമിഷം
എവിടെ യുഗങ്ങൾ, എവിടെ താർത്താറുകൾ
സ്വപ്നം കണ്ടുനടന്ന വാൾപ്പയറ്റുകൾ?
എവിടെ അവർ നിലം പരിശ്ശാക്കിയ വൻകോട്ടകൾ?
കുരിശു പണിത മരമെവിടെ, ആദാമിന്റെ വൃക്ഷമെവിടെ?
മുമ്പും പിമ്പുമില്ലാത്തതാണു വർത്തമാനം.
കാലത്തെ സ്ഥാപിച്ചെടുക്കുന്നതോർമ്മ.
ഘടികാരത്തിന്റെ ചര്യക്കൊപ്പമെത്തുന്നു,
പരമ്പരയുമൊപ്പം സ്ഖലിതങ്ങളും.
ചരിത്രം പോലെതന്നെ വൃഥാവാദമത്രെ, ഒരു വർഷവും.
ഉദയാസ്തമയങ്ങൾക്കിടയിലൊരു ഗർത്തം,
യാതനകളുടെ, ശ്രേയസ്സുകളുടെ, വേവലാതികളുടെ.
ക്ഷയിച്ച രാത്രികളുടെ ദർപ്പണങ്ങളിൽ കാണുക
അവയിലേക്കു നോക്കുന്ന അതേ മുഖങ്ങളുമല്ല.
നശ്വരവുമനശ്വരവുമാണു പാഞ്ഞുപോകുന്ന ദിനരാത്രങ്ങൾ.
മറ്റൊരു സ്വർഗം പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ട, മറ്റൊരു നരകവും.
No comments:
Post a Comment